To jest schemat kotłowni, która ma być składana od poniedziałku. Urządzenia są już ustawione na swoich miejscach i podane odległości odpowiadają rzeczywistym długościom rur w rozwinięciu. 1. PREFEROWANY schemat, który jest modyfikacją schematu dostawcy kotła, ze strony Atmos.eu. Plusy - szybkie nagrzewanie instalacji po rozpaleniu. Schemat podłączenia piecokuchni do instalacji grzewczej (typ zamknięty) z dodatkowym systemem awaryjnego schłodzenia. Schemat podłączenia pieca kuchennego do instalacji grzewczej (typu otwartego) z otwartym zbiornikiem wyrównawczym. Urządzenia zamieszczone na rysunkach nie są sprzedawane w komplecie z piecem. Schemat pokazuje, przykładową instalację z dodatkowymi urządzeniami Ponieważ do tej pory nie udało mi się znaleźć jasnego schematu hydraulicznego podłączenia pieca do zasobnika wody użytkowej, instalacji c.o. oraz kominka z płaszczem wodnym, więc sam przygotowałem taki schemat. Teraz pytanie do Was forumowicze, czy ten diagram jest OK, czy jednak coś powinno być Kominek z płaszczem wodnym i z wężownicą do schładzania współpracuje z piecem gazowym kondensacyjnym. Na początku tego sezonu przerobiłem układ i kominek włączyłem w system zamknięty. (uwaga dla tych co podniosą alarm że tak nie można - wszelkie zabezpieczenia dodatkowe są zrobione). Czy można używać kominka z płaszczem wodnym jako "zwykłego" kominka, bez podłączania całej niezbędnej instalacji? Wkłady kominkowe z płaszczem wodnym przystosowane są do pracy wyłącznie w instalacji C.O.. Woda krążąca w instalacji i we wkładzie odbiera ciepło. Użytkowanie wkładu bez wody może skutkować jego uszkodzeniem Należy także pamiętać, że do kominka wodnego niezbędny jest zakup takich akcesoriów jak sterownik z przepustnicą oraz wymiennik ciepła i pompy. Przykładowy schemat podłączenia kominka z płaszczem wodnym w układzie otwartym: (źródło: Kratki) Który kominek jest dla mnie? Obydwa rodzaje urządzeń mają swoje wady i zalety . Rozpalamy w kominku i grzejniki w całym domu robią się gorące. To świetne rozwiązanie, tylko zadbaj o to, by dobrze działało Ogrzewanie kominkowe z płaszczem wodnym to kusząca alternatywa dla tradycyjnego kotła. Do tego kominek z płaszczem wodnym jest ozdobą salonu, którą i tak zwykle każdy chce mieć w domu. Jeżeli jednak instalacja kominkowa nie zostanie prawidłowo wykonana, może się okazać niebezpieczna. Oto, na co powinieneś zwrócić uwagę. Ogrzewanie kominkowe z płaszczem wodnym - oto zabezpieczenia, które: uchronią instalację z kominkiem z płaszczem wodnym przed wzrostem ciśnienia wody w instalacji; odprowadzają nadmiar ciepła; akumulują ciepło. Jakie problemy mogą się pojawić w instalacji z kominkiem z płaszczem wodnym? Jaki kominek wybrać - powietrzny, wodny czy gazowy? Autor: Andrzej T. Papliński Obudowa kominka z płaszczem wodnym powinna zapewniać dostęp do osprzętu instalacji - pomp i zaworów 1. Otwarte naczynie wzbiorcze - zabezpieczenia instalacji ogrzewania kominkowego z płaszczem wodnym Najprostszym zabezpieczeniem przed wzrostem ciśnienia w instalacjach ze źródłami ciepła na paliwa stałe jest otwarte naczynie wzbiorcze (nazywane też wyrównawczym bądź przelewowym), czyli zbiornik, który należy zainstalować ponad najwyższym punktem instalacji. Zbiornik musi mieć otwór łączący jego wnętrze z otoczeniem. Gdy woda w instalacji jest zimna, naczynie nie jest nią całkowicie wypełnione, ale po podgrzaniu jej nadmiar trafia właśnie do niego. Naczynie musi być otwarte, by mogło z niego uchodzić powietrze – dzięki temu ciśnienie w instalacji nie wzrasta. Gdy temperatura wody się obniża, woda z naczynia z powrotem trafia do rur, a przez otwór jest zasysane powietrze. Przy prawidłowo dobranej wielkości zbiornika i funkcjonującej bez zakłóceń instalacji nie dochodzi do jego przepełnienia, ale na wypadek, gdyby się tak stało, jest on wyposażony w rurę przelewową, z której woda trafia do kanalizacji. Przelaną wodę trzeba uzupełnić – można w tym celu zamontować zawór pływakowy (jak w spłuczce w toalecie), który sprawi, że będzie się to odbywać automatycznie. Pojemność naczynia wzbiorczego powinna być obliczona w sposób opisany w normie PN-91/B-02413. Jest w niej podany również sposób obliczenia minimalnej średnicy rur łączących naczynie z instalacją. Najmniejsza dopuszczalna wynosi 25 mm i zwykle okazuje się wystarczająca dla instalacji ze źródłem ciepła o mocy do 30 kW. Niektórzy producenci oferują wkłady kominkowe z płaszczem wodnym w komplecie z odpowiednio zwymiarowanymi elementami niezbędnymi do wykonania zabezpieczenia i instrukcją ich prawidłowego montażu. 2. Urządzenia do odprowadzania nadmiaru ciepła - zabezpieczenia instalacji ogrzewania kominkowego z płaszczem wodnym Do roku 2009 otwarte naczynie wzbiorcze było jedynym dopuszczalnym zabezpieczeniem źródeł ciepła na paliwa stałe, ale wówczas zmieniono rozporządzenie ministra infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, i dozwolone stało się ich stosowanie w instalacjach zamkniętych. Pod warunkiem że są wyposażone w urządzenia do odprowadzania nadmiaru ciepła. W polskiej normie PN-EN 303-5:2002 Kotły grzewcze opisano, jak powinno wyglądać takie rozwiązanie. Wyróżniono trzy systemy wyłączania spalania: szybko wyłączający, częściowo wyłączający i niewyłączalny. W przypadku kominków z płaszczem wodnym odpowiedni jest system niewyłączalny. System niewyłączalny można stosować, gdy nominalna moc cieplna nie przekracza 100 kW, a urządzenie grzewcze jest wyposażone w regulator temperatury i niezawodny mechanizm do odprowadzania możliwie największej mocy cieplnej uruchamiający się w momencie powstania zakłócenia, niedopuszczający do wzrostu temperatury wody powyżej 110oC. Jednym z możliwych do zastosowania urządzeń jest tak zwana wężownica schładzająca, czyli wymiennik ciepła (chłodnica), o mocy większej niż znamionowa moc urządzenia grzewczego. W praktyce stosuje się wężownicę z miedzianej rury montowaną w miejscu, w którym ogrzewana woda osiąga najwyższą temperaturę – wokół płaszcza wodnego. Do wężownicy jest doprowadzona zimna woda, a jej przepływ umożliwia zawór otwierający się automatycznie, gdy temperatura przekroczy dopuszczalną wartość (zabezpieczenie termiczne) – jego czujnik umieszcza się w płaszczu wodnym kominka. Przepływ zimnej wody jest uruchamiany, gdy temperatura w płaszczu wodnym kominka osiągnie 95oC. Dzięki temu w ciągu kilkunastu sekund temperatura w płaszczu obniża się o kilka stopni, a wtedy zawór automatycznie się zamyka. Zimna woda odbiera ciepło, po czym spływa do kanalizacji, ale ponieważ może być gorąca, należy ją odprowadzać przez studzienkę schładzającą, by nie uszkodzić przewodów kanalizacyjnych. Rozwiąż QUIZ i sprawdź, ile wiesz o kominkach 3. Urządzenia akumulujące ciepło W instalacji systemu zamkniętego ze źródłem ciepła na paliwo stałe z ręcznym załadunkiem paliwa warto zastosować zasobnik buforowy pełniący funkcję urządzenia przejmującego nadmiar mocy cieplnej, a dodatkowo także akumulatora ciepła, w którym można je zgromadzić i wykorzystać później. Jest to zamknięty zbiornik na wodę o pojemności dobranej tak, by na 1 kW mocy cieplnej przypadało 40 l. Woda podgrzewana w kominku trafia do niego, a nie bezpośrednio do grzejników. Sprawia to, że mimo niewielkiego zapotrzebowania na ciepło kominek może pracować z mocą nominalną, nie doprowadzając do nadmiernego wzrostu temperatury wody w instalacji, nawet gdy zawory termostatyczne przy grzejnikach są zamknięte. Nadwyżkę ciepła trafiającą do zbiornika można wykorzystać później, dzięki temu że jest on zaizolowany cieplnie. O przepływie energii między zasobnikiem a grzejnikami decyduje działający automatycznie zawór sterujący. Ważną zaletą takiego rozwiązania jest możliwość pracy kominka zawsze z mocą nominalną, przy której ma on wysoką sprawność i emituje niewiele zanieczyszczeń do atmosfery. Okresy między załadunkami paliwa mogą być dłuższe, a sterowanie instalacją w celu uzyskania temperatury komfortu w pomieszczeniach jest łatwiejsze i daje lepsze efekty. Akumulowanie ciepła przekłada się na oszczędności w zużyciu paliwa sięgające 20%. Dom: murowany, dwukondygnacyjny, pow. 340 m2, ogrzewany kotłem na olej opałowy, albo kominkiem z płaszczem wodnym. Kominek z płaszczem wodnym: Żeliwny wkład, z paleniskiem wyłożonym szamotem, moc 24 kW. Lokalizacja - w salonie, przy zewnętrznej ścianie, w centralnym miejscu. Komin z kanałem dymowym - murowany, 220 mm, wkład ceramiczny. Kanał nawiewny - z PVC, 100 mm. Paliwo - drewno drzew liściastych, teraz grab. Kominek używany - do doraźnego ogrzewania domu i Decyzja: kiedy budowałam kominek, olej opałowy był tani, więc wkład z płaszczem wodnym traktowałam jako drugie źródło ogrzewania pomieszczeń i Obecnie przydaje się do obniżenia kosztów oleju opałowego. Koniecznie chciałam mieć kominek z jak największym "oknem", żeby cieszyć się widokiem ognia oraz z ładnie wyglądającym paleniskiem. Z racji dużej powierzchni mieszkalnej, musiał mieć odpowiednio dużą moc. Żeliwny wkład z płaszczem wodnym ma dużą szybę, wysoką zimną obudowę i efektowną ramę z drewna. Kominek z płaszczem wodnym - rady i przestrogi: Monter okazał się doświadczonym specem - ustawień na sterownikach nie musiałam potem zmieniać. Instalacja z kominkiem od czternastu lat działa efektywnie. Kiedy pali się w kominku, od czasu do czasu słychać bulgotanie wody. Automatyka kieruje ją ze zbiornika na wkładzie najpierw do grzejników, następnie ewentualnie do zasobnika o pojemności 250 l. Po pięciu latach eksploatacji wezwałam serwisanta, ponieważ usłyszałam inny niż dotąd chlupot wody. Wymiana rozszczelnionego naczynia wyrównawczego kosztowała 600 zł. Innym razem musiał założyć nowy filtr i dokonać przeglądu instalacji za 150 zł. Przeczytaj Może cię zainteresować Dowiedz się więcej Samo spalanie polan jest naprawdę efektywne. Wystarczają 2 lub 3 kloce wysokokalorycznego drewna, by woda w instalacji szybko stała się gorąca, i co jeszcze ważne - drewno spala się powoli i do końca, na miałki popiół. To zasługa dopracowanego paleniska i jego parametrów technicznych. System szybrów daje możliwość regulacji dopływu świeżego powietrza przez kanał nawiewny, bezproblemowego rozpalania ognia, a potem sterowania intensywnością palenia. Szybko się tego nauczyłam. Szybkę czyszczę często, żeby widzieć ogień, wykorzystując mokry popiół i gazety. Popiół z szuflady i rusztu wybieram co 2 palenia. Otwór rewizyjny zapewnia dostęp do ważnych elementów instalacji przy wkładzie z płaszczem wodnym. Ostrzegam - instalacja kominka z płaszczem wodnym jest kosztowna i skomplikowana! Trzeba się do niej odpowiednio przygotować. Montaż wkładu i włączenie go w moją instalację z kotłem na olej opałowy trwały jeden dzień, ale inne działania - typu wylanie solidnego postumentu, postawienie komina i dodanie ceramicznego wkładu, doprowadzenie instalacji elektrycznej, wykonanie obudowy - były dłuższe i droższe, niż 3000 zł, które wydałam na sam osprzęt wkładu, pompy, zawory, zabezpieczenia i robociznę. Dla dodatkowego bezpieczeństwa w salonie zamontowałam czujnik dymu. Ciąg polepsza strażak na kominie. Koszty zakupu i użytkowania kominka z płaszczem wodnym: wkład z montażem 10 000 zł (w tym samo urządzenie 7000 zł); użytkowanie - drewno 3-5 mp. × 200 zł/mp.; czyszczenie komina raz w roku 250 zł. Lilianna JampolskaNa zdjęciu otwierającym: System szybrów jest mało widoczny, lecz umożliwia dozowanie powietrza z zewnątrz, łatwe rozpalanie ognia i długie spalanie drewna. Poradnik Cenisz nasze porady? Możesz otrzymywać najnowsze w każdy czwartek! W niektórych regionach Polski bardzo modne stało się wykorzystanie kominka z płaszczem wodnym jako równoległego źródła ciepła – w stosunku do kotła – dla ogrzewania domu. Jak zestawić poszczególne elementy systemu grzewczego, tak by instalacja funkcjonowała prawidłowo i spełniała nasze oczekiwania co do komfortu cieplnego w domu? Kominek od zawsze był przeznaczony do ogrzewania pomieszczeń oddając ciepło do pomieszczenia poprzez promieniowanie. Sprawność takiego ogrzewania nie przekraczała 15%. W miarę rozwoju techniki przekonstruowano kominki tak, aby podgrzewały powietrze w pomieszczeniu a następnie rozwiązano problem rozprowadzania tego podgrzanego powietrza do innych pomieszczeń. Kolejnym rozwiązaniem jakie zaadoptowano do nowoczesnych kominków było wzbogacenie jego konstrukcji o płaszcz wodny do podgrzewania wody użytkowej – rozwiązanie często spotykane we Włoszech i innych krajach Śródziemnomorskich. W Polsce postanowiono wykorzystać płaszcz wodny jako równoległe z kotłem źródło ciepła dla instalacji centralnego ogrzewania w domkach jednorodzinnych. Lecz tu pojawia się bardzo istotne pytanie: Jak połączyć kominek z płaszczem wodnym pracujący w systemie otwartym z kotłem pracującym zazwyczaj w układzie zamkniętym. Jest to możliwe lecz rozwiązanie takie jest dosyć drogie i skomplikowane. Innym problemem jest zagospodarowanie nadmiaru ciepła z kominka szczególnie gdy zapotrzebowanie na ciepło będzie niezbyt wielkie. Często zdarza się, że woda w układzie grzewczym zaczyna się gotować i jej nadmiar musi zostać usunięty z układu np. do kanalizacji. (Podłączenie kominka z płaszczem wodnym do układu grzewczego składającego się z ogrzewania grzejnikowego i podłogowego. fot. Czy istnieje dobre rozwiązanie tego problemu i na co należy zwrócić szczególną uwagę? Bufor cieplny Aby połączyć w domu równolegle dwa źródła ciepła najlepszym rozwiązaniem jest zastosowanie tzw. bufora cieplnego, poprzez który będziemy zasilać całą instalację grzewczą. Rafał Durda, ekspert z firmy TECE: Wielkość bufora cieplnego dla 20 kW źródła ciepła powinna wynosić około 800 – 1000 l. Konieczna jest też dosyć kosztowna inteligentna automatyka i dodatkowe układy pompowe. Oczywiście niezbędne jest do tego pomieszczenie o odpowiednio dużej powierzchni. Z mojej praktyki wynika, że takie rozwiązania, z uwagi na wysoki koszt i znaczny stopień skomplikowania, są wykonywane niezbyt często. Najczęściej instalatorzy proponują inwestorowi rozwiązania znacznie uproszczone a wg nich równie efektywne. Najczęściej proponuje się dosyć drogą automatykę regulującą proces spalania drewna w kominku. Trzeba tu dodać, że spalanie drewna w kominku to nie to samo co spalanie gazu lub oleju opałowego. Jeśli wystąpi nadwyżka ciepła, czyli woda grzewcza osiąga zbyt wysoką temperaturę, to jedynym rozwiązaniem jest spowolnienie procesu spalania poprzez zmniejszenie dopływu powietrza. I tu pojawiają się poważne komplikacje. Rafał Durda, ekspert z firmy TECE: Zdaniem fachowców, kominki wyposażone w płaszcz wodny pracują dobrze zazwyczaj tylko wtedy, gdy czas ich pracy wynosi kilkanaście godzin na dobę, i nie jest przekraczana moc nominalna. Mamy wtedy pewność, że spaliny będą dopalone, a w kominie nie osadzi się zbyt dużo cząstek smolistych. Trzeba pamiętać, że kominek z płaszczem wodnym używany jedynie wybiórczo przez kilka godzin w ciągu dnia lub tygodnia i to z zasady w chłodniejsze dni. Przy takim używaniu tego źródła możemy zniszczyć cały komin. Rafał Durda, ekspert z firmy TECE: Powodem tego uszkodzenia może być zbyt niska temperatura w komorze spalania. Podczas niecałkowitego spalania drewniany opał może nadmiernie dymić, co z kolei szybko doprowadzi do powstania szkodliwych cząstek smolistych w przewodzie kominowym. Kominek bez płaszcza wodnego Ogrzewanie podłogowe jest ogrzewaniem o dużej bezwładności cieplnej i wyłączenie go, np. na noc, spowoduje duże wychłodzenie bardzo masywnego grzejnika, jakim jest podłoga i rano trzeba będzie długo czekać, aż grzejnik ten zaabsorbuje na tyle dużo ciepła, że będzie go mógł przekazać do pomieszczenia. Przed zdecydowaniem się na taką instalację warto zatem pamiętać, że ogrzewanie podłogowe wymaga, aby źródło ciepła pracowało w sposób ciągły lub było gotowe w każdej chwili dostarczyć do układu żądaną ilość ciepła. Kominek z płaszczem wodnym tej funkcji nie spełni – ponieważ nie jest on kotłem gdzie proces spalania jest o wiele łatwiej kontrolować. Rozwiązaniem, które znacznie lepiej współpracuje z ogrzewaniem podłogowym jest kominek podgrzewający tylko powietrze. Rafał Durda, ekspert z firmy TECE: W sytuacji, gdy temperatura w pomieszczeniu lub pomieszczeniach z ogrzewaniem podłogowym podniesie się o 2oC, to ilość ciepła przekazywanego przez ogrzewanie podłogowe zmniejszy się o ponad 40%. Najprostsza automatyka pomieszczenia sterująca tym ogrzewaniem wyłączy go – bez potrzeby stosowania bardzo drogich sterowników sprzęgających to źródło ciepła z instalacją grzewczą. Z mojej praktyki zawodowej wynika, że kominki bez płaszcza wodnego znakomicie sprawdzają się, jako dodatkowe źródło ciepła i, co najważniejsze, nie komplikują w sposób niepotrzebny układu grzewczego. Podsumowując powyższe wskazania eksperta pamiętajmy, że mimo podjętych wysiłków wodne ogrzewanie podłogowe sprzężone z kominkiem z płaszczem wodnym może nie funkcjonować tak efektywnie, jak tego oczekujemy. Problemem jest nie tylko konieczność wygospodarowania dodatkowego miejsca na kotłownie, ale fakt, że automatyka, pompy i inne urządzenia towarzyszące nie są urządzeniami w pełni bezobsługowymi. Skomplikowane instalacje są bardziej podatne na awarie i wymagającymi fachowego serwisu oraz częstszej konserwacji. Co do oszczędności energii to należy wziąć pod uwagę, że tak skomplikowany układ grzewczy pochłonie znaczne ilości energii elektrycznej. Obejrzyj galerię zdjęć Małe Mieszkanie Kominek z płaszczem wodnym umożliwia znaczne zmniejszenie kosztów ogrzewania domu (fot. SPARTHERM). Moc grzewcza kominka może być wystarczająca do ogrzania całego domu. By ją wykorzystać, warto połączyć kominek z instalacją centralnego ogrzewania i zainstalować kominek z płaszczem wodnym umożliwiającym podgrzewanie wody. Zobacz, jakie są zalety kominka z płaszczem wodnym. Autor: SPARTHERM Kominek z płaszczem wodnym umożliwia znaczne zmniejszenie kosztów ogrzewania domu (fot. SPARTHERM). Nawet niewielki kominek może dostarczać kilkakrotnie więcej ciepła, niż potrzeba do ogrzewania pomieszczenia, w którym się znajduje. Jeśli nie zadbasz o możliwość rozprowadzania ciepła do sąsiednich pomieszczeń, w miejscach oddalonych od kominka nie odczujesz jego działania, a jednocześnie blisko niego może być za gorąco, co oznacza marnowanie energii. Kominek w domu z instalacją Do transportu ciepła z kominka możesz wykorzystać powietrze albo wodę. Rozprowadzenie ciepłego powietrza nie wymaga kosztownej instalacji i jest prostsze, pod warunkiem że dom jest jeszcze w budowie. W już wykończonych wnętrzach często jest to dość kłopotliwe. Dlatego w domu, w którym jest instalacja centralnego ogrzewania wodnego, warto zainstalować wkład kominkowy z wymiennikiem ciepła umożliwiającym podgrzewanie wody (z tak zwanym płaszczem wodnym). Ciepło uzyskiwane w wyniku spalania drewna jest wtedy transportowane przez nią do grzejników w instalacji centralnego ogrzewania. Jeśli ta jest już wykonana, dołączenie do niej kominka nie jest zbyt kosztowne i zwykle nie sprawia kłopotu. Kominek z płaszczem wodnym może być jedynym źródłem ciepła w takim systemie, ale najczęściej stosuje się też drugie, podłączone równolegle. Najbardziej opłaca się zastosować kominek razem z kotłem gazowym, na olej albo elektrycznym – ważne, by uruchamiał się samoczynnie, gdy kominek przestaje działać. Dzięki temu dom może być ogrzewany zawsze, gdy jest taka potrzeba, nawet gdy nie ma komu zająć się obsługą paleniska. Korzyści z płaszcza wodnego Kominek z płaszczem wodnym umożliwia znaczne zmniejszenie kosztów ogrzewania domu – ciepło uzyskiwane ze spalania drewna jest tańsze niż ze spalania gazu ziemnego mniej więcej o 1/3, a w porównaniu z gazem płynnym i olejem opałowym – o blisko 2/3. Wykorzystanie wodnej instalacji centralnego ogrzewania do rozprowadzania ciepła umożliwia lepsze jego wykorzystanie niż w przypadku zwykłego kominka, dzięki czemu oszczędności mogą być jeszcze większe. Zawory termostatyczne przy grzejnikach umożliwiają precyzyjną regulację temperatury w pomieszczeniach, więc jest to także rozwiązanie bardziej komfortowe. Duża bezwładność cieplna instalacji wodnej sprawia, że ogrzewanie działa jeszcze długo po wygaśnięciu ognia w palenisku (wydłużenie czasu pracy instalacji można osiągnąć, stosując w niej zbiornik na wodę o pojemności kilkuset litrów – tak zwany bufor). Kominek z płaszczem wodnym można wykorzystać także do podgrzewania wody do mycia. Bezpieczeństwo w domu z kominkiem z płaszczem wodnym Kominek z płaszczem wodnym działa tak jak kocioł na drewno, więc przy jego instalacji obowiązują takie same zasady bezpieczeństwa. Nie lekceważ ich, bo urządzenie to nie pracuje w pomieszczeniu technicznym, tylko w salonie, a użytkownicy często znajdują się tuż koło niego. Niebezpieczeństwo wynika ze wzrostu objętości wody wraz z temperaturą. W instalacji musi być miejsce na przejęcie jej nadmiaru, by nie nastąpił wzrost ciśnienia prowadzący do rozerwania któregoś z elementów. Współczesne kotły na gaz czy olej są zabezpieczane specjalnym naczyniem przeponowym, ale w przypadku źródeł ciepła na paliwa stałe nie jest ono skuteczne. Ich typowym zabezpieczeniem jest otwarte naczynie wzbiorcze – umieszczony nad najwyższym punktem instalacji zbiornik z otworem u góry. Sposób wykonania zabezpieczenia jest szczegółowo opisany w normie PN-91/B-02413. Autor: Andrzej Szandomirski Wkład kominkowy ze specjalnym wymiennikiem ciepła może podgrzewać wodę. Podłączony do instalacji z powodzeniem zastępuje kocioł, a ponieważ wytwarza ciepło z drewna, zapewnia tanie ogrzewanie. Koszt kominka z płaszczem wodnym Wkład kominkowy z płaszczem wodnym kosztuje od 2000 zł, a obudowa wkładu kominkowego – od 1500 zł. Akcesoria – wymiennik ciepła umożliwiający włączenie kominka do instalacji z kotłem na paliwo gazowe albo ciekłe – około 500 zł, naczynie wzbiorcze – około 200 zł, sterownik – od 250 zł, pompa obiegowa – od 300 zł. Po lewej stronie w MENU znajdą państwo zakładkę "WKŁADY KOMINKOWE" po wykraniu zakładki należy wybrać "WKŁADY Z PŁASZCZEM WODNYM" polecamy polskie wkłady firmy KRATKI. To solidne paleniska z całą pewnością będą państwo z nich z płaszczem wodnym współpracuje z tradycyjną grzejnikową instalacją centralnego ogrzewania, zachowując walory ekonomiczne, estetyczne i ekologiczne zwykłego kominka. Sam kominek różni się od zwykłego wkładu kominkowego. Spaliny w takim kominku nie ogrzewają powietrza, ale wodę. Moc cieplna takich kominków wynosi od kilkunastu do 40 kW. Trzeba pamiętać o tym, że nie jest ona stała i zależy od ilości znajdującego się w palenisku paliwa oraz fazy jego z płaszczem wodnym (jak kotły na paliwa stałe) ze względów bezpieczeństwa powinny pracować w instalacjach grzewczych systemu otwartego, czyli takich, w których woda instalacyjna ma kontakt z atmosferą w otwartym naczyniu wzbiorczym. W zmienionym w 2009 roku rozporządzeniu w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie wprowadzono możliwość zabezpieczania instalacji z kotłami na paliwa stałe (a więc także kominkami z płaszczem wodnym) o mocy do 300 kW przeponowym naczyniem wzbiorczym, pod warunkiem wyposażenia ich w urządzenia do odprowadzania nadmiaru ciepła (na przykład wężownice schładzające). Aby nie trzeba było rezygnować z zalet systemów zamkniętych (wyższa sprawność, lepsza trwałość, ułatwiona regulacja i niższe koszty eksploatacji) także w instalacjach z kominkami, które takich urządzeń nie mają, w układach grzewczych stosuje się dodatkowy przeponowy wymiennik ciepła oddzielający dwa obiegi wodne ? jeden przez kominek (w układzie otwartym), drugi ? przez grzejniki (w układzie zamkniętym). Wykorzystuje się do tego niewielkie, ale mające bardzo wysoką sprawność wymienniki płaszcza wodnego w kominku umożliwia wykorzystanie go do przygotowania ciepłej wody użytkowej w zasobniku. Dzięki stosunkowo dużej mocy grzewczej kominków możliwe jest też bezpośrednie przygotowywanie przez nie ciepłej wody w sposób przepływowy, jeśli nad paleniskiem zainstaluje się dodatkową nie dopuścić do niepożądanego wzrostu ciśnienia wody, należy ograniczyć wzrost temperatury wody. Wymyślono sposób na automatyczną regulację temperatury wody podgrzewanej w kominkach z płaszczem wodnym. Jest to dodatkowy wymiennik chłodzenia awaryjnego montowany wewnątrz wodnego wymiennika ciepła. Doprowadza się do niego zimną wodę z wodociągu lub ze studni. Kiedy temperatura wody grzewczej wzrasta ponad 95°C - zawór termostatyczny otwiera dopływ zimnej wody do wymiennika, czego efektem jest obniżenie temperatury w instalacji. Rozwiązanie to nie jest jeszcze zgodne z obowiązującymi w Polsce przepisami, ale dopuszczają je przepisy instalacji grzewczej z kominkiem z płaszczem wodnym współpracującym z innym kotłem przyczyną nadmiernego wzrostu temperatury wody w instalacji może być także brak prądu. Dzieje się tak dlatego, że krążenie wody w instalacji grzewczej w układzie zamkniętym (w obiegu kotła) wymuszone jest przez pompę obiegową zasilaną elektrycznością. Gdy brak zasilania, układ przestaje działać, a ciepło wytwarzane w kominku z płaszczem nie jest odbierane przez wymiennik ciepła. Prowadzi to oczywiście do nadmiernego wzrostu temperatury wody w obiegu kominka. Można uniknąć takiej sytuacji, stosując awaryjne zasilanie (UPS). Składa się ono z akumulatora i elektronicznego układu, który uruchamia je automatycznie w przypadku zaniku napięcia w sieci elektrycznej. Ładowanie akumulatora następuje również automatycznie po ponownym pojawieniu się napięcia w sieci.

schemat podłączenia kominka z płaszczem wodnym z piecem węglowym